کویل هواساز

توضیحات

کویل هواساز (Air Handling Unit Coil)، یکی از تجهیزات انتقال حرارت است که در داخل هواساز با عبور جریان هوا از روی لوله‌های مسی باعث گرم شدن یا سرد شدن هوای عبوری می‌شود. کویل‌های هواساز معمولا برای مصارف سرمایشی و گرمایشی تولید می‌شوند. این کویل‌ها معمولا از لوله‌های مسی برای انتقال حرارت بیشتر و فین‌های آلومینیومی برای ایجاد اغتشاش و سطح حرارت بیشتر بهره می‌برند. در این مقاله این محصول را به صورت کامل معرفی کرده‌ایم.

کویل هواساز چیست؟

کویل هواساز چیست؟ شاید برای شما سوال پیش بیاید که کویل هوا ساز در تجهیزات تاسیساتی و تهویه مطبوع چه عملی را انجام می‌دهند. کویل هوا ساز از جمله تجهیزاتی است که هم برای سرمایش و هم گرمایش استفاده می‌گردد. این محصول در هواساز، فن کویل و دیگر تجهیزات تهویه مطبوع کاربرد بسیار زیادی دارد و از بخش‌های مختلفی تشکیل می‌شود که در ادامه با آن آشنا می‌گردید. کویل هواساز در حقیقت یک مبدل حرارتی است.

در لوله‌های آن تیوب‌های با جنس‌های مختلف به کار می‌رود. در این محصول مبادله حرارت با سیال داخل لوله‌ها و هوایی که از بین صفحات عبور می‌کند انجام می‌شود. همچنین از یک فن در سیستم هواساز به منظور افزایش سرعت عبور هوا و رسیدن آن به نقطه مورد نظر استفاده می‌گردد. برای اطلاع از کویل‌های مسی می‌توانید به مطلب مربوط به آن مراجعه کنید.

تیوب‌های کویل هوا ساز از چه جنسی هستند ؟

در ساخت کویل‌های مبدل‌های حرارتی و انواع تجهیزات تهویه مطبوع می‌توان از متریال‌ مختلفی مثل مس، آلومینیوم، تیتانیوم و دیگر متریال استفاده کرد. برای ساخت کویل هواساز معمولا از مس استفاده می‌گردد. معمولا نحوه قرارگیری تیوب‌ها صورت مربع و مثلث (با زاویه 60 درجه) است. از جمله موارد تاثیرگذار در راندمان این کویل‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• جنس تیوب
• سایز تیوب (کویل)
• ضخامت تیوب
• نحوه‌ی قرارگیری
• دمای سیال ورودی

کویل هوا ساز در کجاها کاربرد دارد؟

کویل هواساز، همانطور که از ظاهرش پیداست، دقیقا شبیه به یک رادیاتور هوایی است. یعنی در داخل لوله ها مایعی که باید خنک شود در جریان است و در خارج کویل‌ها از بین فین‌ها هوا در جریان است. که در نهایت هوا با گذر از روی این کویل‌ها گرم می‌شود. حال بعضی وقتا خنک کردن ماده داخل لوله‌ها هدف ما در این فرآیند است گاهی گرمایش هوای گذر کرده از بین فین‌ها.

برای مثال در هوا ساز یا Air handling unit، هوای سرد از بین فین ها حرکت میکند و با استفاده از آب گرمی که در داخل کویل است گرم می‌شود. در مورد چیلر هوا خنک، مبرد در داخل لوله‌های مسی است و هوا برای خنک کردن مبرد داخل لوله ها از بین فین ها عبور میکند. در واقع نقش یک کندانسور هوایی را ایفا می‌کند.

فین کویل هواساز:

فین‌ها در کویل‌های حرارتی و دیگر مبدل‌ها حرارتی نقش بسیار مهمی دارند. این فین‌ها باعث اغتشاش و افزایش سطح حرارتی می‌شوند که در نتیجه موجب انتقال حرارت بالاتر می‌شود. معمولا فین‌ها را از یک جنس با متریال مناسب انتقال حرارت، مانند آلومینیوم یا مس تولید می‌کنند. نوع این فین‌ها مثلا شکل قرار گیری آن‌ها، شکل خود فین‌ها و تعداد آنها در هر انیچ (تراکم) می‌تواند در انتقال حرارت بسیار تعیین کننده باشد.

یکی از متداول‌ترین متریال‌های به کار رفته در فین کویل‌های هوا ساز، آلمینیوم است. وجود این متریال به دلیل ضریب حرارتی بالا، چگالی پایین و هم چنین مقاومت بسیار بالای آن در برابر خوردگی باعث می‌شود انتخاب موثری برای ساخت این تجهیزات باشد.

تفاوت کویل هوایی سرمایشی و گرمایشی

در کویل‌های هوایی گرمایش (که آب گرم در آنها وجود دارد) و کویل‌های هوایی سرمایش (که معمولا مبرد در آن‌ها وجود دارد) یک تفاوت عمده وجود دارد. از آن‌جایی که آب امکان رسوب‌دهی بیشتری دارد، معمولا در کویل گرمایش از لوله 16 یا 19 (5/8 یا 3/4 اینچ) به کار میرود. در کویل‌های سرمایش، از لوله‌های 10یا 12 (3/8 یا 1/2) به کار می‌رود. برای همین معمولا در کویل‌های سرمایش از لوله‌های کوچکتر استفاده می‌کنند. علت دیگر این امر حجم مبرد در داخل سیستم است.

در صورتی که برای کندانسور از لوله ۱۶ یا ۱۹ استفاده کنیم، مقدار مبرد مورد استفاده در کل سیکل سرمایش تا دو برابر افزایش پیدا می‌کند که این خود یعنی هزینه اضافی برای ساخت تجهیزات! لذا در این سیستم‌ها برای کاهش هزینه از لوله‌های کوچکتر برای انتقال سیال مبرد (Refrigerant) استفاده می‌کنند.

طراحی کویل هواساز چگونه انجام می‌شود؟

یکی از اصلی‌ترین گام‌ها در طراحی و انتخاب کویل هواساز این است که چه بار حرارتی یا برودتی برای یک سیستم انتقال حرارت آب به هوا باید انجام شود. در مسائل حرارتی معمولا این قضیه راحت‌تر است. ولی در مسائل برودت به دلیل وجود گرمای نهان ممکن است این کار سخت‌تر و حساس‌تر باشد. به علاوه اینکه در انتخاب کویل‌های حرارتی و برودتی باید مقدار هوای برگشت را نیز محاسبه کرد.

برای طراحی‌های حرارتی و برودتی طراحی‌های متفاوت وجود دارد. همچنین نوع کاربری در تعیین مقدار بار حرارتی یا برودتی مورد نیاز برای یک واحد مسکونی، اداری، تجاری یا کارگاهی متفاوت است. برای همین تعیین یک الگوی مشخص بسیار دشوار و حساس است. و به طور کلی برای هر ۳۰ متر مربع ۱ تن تبرید واقعی برای واحد‌های مسکونی در نظر می‌گیریم. همچنین برای گرمایش برای هر ۱ متر مکعب بسته به اینکه فضا معمولی، سردسیر یا خیلی سر باشد می‌توانیم بین ۷۰ تا ۱۰۰ کیلوکالری بر ساعت در نظر بگیریم.

برای دریافت قیمت روز انواع کالاها به سایت تجهیزستان مراجعه کنید!